Jedna z trzech najbardziej znanych ras gołębi ozdobnych (tuż obok perukarza i pawika angielskiego). Wielkością i pokrojem przypomina pospolitego gołębia, jednak charakteryzują go mocno skręcone, spiralne pióra przypominające loczki.                                                               

Gołębie te powinny mieć kształtną sylwetkę o szerokiej, dobrze wysklepionej piersi. Szyję niezbyt długą, szeroką u nasady. Głowę lekko wypukła, średniej wielkości, na ogół gładką, ale zdarza się także, że biało ubarwiony Loczek ma na głowie ozdobną koronę (i jednocześnie obficie upierzone palce) -w takim przypadku nazywany jest gołębiem fryzowanym mediolańskim. Oczy Loczków są żółte lub pomarańczowe, brwi, czyli obwódki powiekowe, słabo zaznaczone, blade. Dziób długi, na końcu lekko zgięty, ciemny u gołębi czarnych i niebieskich, w pozostałych barwach upierzenia - jasno lub ciemno rogowy. Białe gołębie mają dziób jasny.

Ogon noszony prawie w poziomie jest średniej długości, mocno zwarty. Nogi również średnio długie, gładkie w większości przypadków, obficie upierzone u gołębi fryzowanych mediolańskich oraz węgierskich (gładka głowa i łapcie przy stopach). Skrzydła proporcjonalnej wielkości, dość szerokie, o zwartych lotkach, spoczywają na ogonie. Poprzez selekcję hodowcy starają się uzyskać idealną kędzierzawość na pokrywach skrzydeł, części ramieniowej oraz w siodle. Każde pióro na tarczach skrzydeł powinno tworzyć zwarty lok. Niektóre warianty kolorystyczne tego gołębia mają loki mocno wydłużone.

Loczki występują w licznych wariantach kolorystycznych, wyróżnia się np. jabłkowite, szymlowate w tonacji czarnej, niebieskiej, popielatoczerwonej, żółtej oraz tarczowe we wszystkich podanych barwach.