Ptak ten należy do grupy gołębi lotnych. Jego druga obowiązująca w naszym kraju nazwa to wywrotek wschodni.

Roller orientalny to ptak średnich rozmiarów, o charakterystycznej postawie - opuszczonych skrzydłach i uniesionym ogonie. Jego głowa jest zawsze gładka, duża, zaokrąglona, o średnio wysokim i szerokim, lekko wypukłym czole. Oczy perłowe, z możliwie małą źrenicą, obwódki powiekowe wąskie, słabo zaznaczone, jasno-cieliste. Dziób możliwie jasny, normalnej wielkości, szeroki u podstawy, z małą i gładką woskówką. Szyja proporcjonalna, średniej długości, szeroka przy tułowiu, wycięte podgardle. Pierś wypukła, zaokrąglona, szeroka. Grzbiet krótki, lekko wygięty. Skrzydła nie przylegające do tułowia, noszona pod ogonem (nie mogą dotykać podłoża). Ogon szeroki, składający się z 14-18 sterówek, bez prześwitów, noszony uniesiony w górę. Oryginalną cechą jest dopuszczalna obecność podwójnych piór w ogonie (u innych ras nie są pożądane). Rollery wschodnie nie posiadają też gruczołu kuprowego.

Rollery orientalne bywają gładkonogie lub z pończoszkami albo małymi łapciami. Z tego powodu mylone są często z rollerami perskimi lub wywrotkami debreczyńskimi.

Gołębie te hodowane są w ogromnej ilości odmian barwnych. Najbardziej rozpowszechnione są rollery orientalne pasiaste i karpiate o pigmentacji czerwonej oraz ciemne o pigmentacji czarnej (niebieskie, szarobrązowe), srebrzyste, czerwone i o żółtej tonacji, jednobarwne czarne, szarobrązowe, czerwone i żółtopopielate, recesywne czerwone i żółte, tygrysowate, migdałowe (wielobarwne) i cętkowane (w wymienionych barwach).