Garłacz amsterdamski jest niewielkim gołębiem o mocno zaokrąglonej sylwetce. Pomimo kulistych kształtów, porusza się z gracją, a jego figura jest proporcjonalna. Ogon i skrzydła trzyma w poziomie, czasem uniesione do góry. Jest to rasa dość rzadka w hodowlach w naszym kraju.
Gołębie te są niewielkiego wzrostu, o okrągłym, małym, kulistym tułowiu, dość szerokim i pełnym. Pierś, brzuch i klin pod ogonem powinny tworzyć półkole. Plecy szerokie i krótkie, lekko wklęsłe, ramiona szerokie. Szyja im dłuższa, tym lepiej. Wygięta na kształt litery S, elegancka, bardzo ruchliwa. Szyja wygina się do tyłu w taki sposób, że oko tworzy z nogami linię prostą, a głowa nie opada na plecy. Gardło w pozycji nadmuchanej przykrywa nasadę skrzydeł i nadaje sylwetce ogólny kształt kuli. Głowa garłacza powinna być mała, gładka, owalna, z lekko wypukłym, zaokrąglonym czołem. Oczy niewielkie, w odcieniach jasnego lub ciemnego bursztynu, w przypadku jasnego upierzenia - bardzo ciemne. Brew wąska, kolorystycznie dopasowana do upierzenia - w odcieniach jasnocielistych aż po ciemnoszare. U gołębi jednokolorowych białych, czerwonych lub żółtych dziób jest w odcieniu cielistym, u czarnych - czarny, u niebieskich i pozostałych - rogowy. Skrzydła krótkie i szerokie, o szerokich lotkach. Spoczywać powinny na ogonie, lekko lub wcale krzyżować się. Ogon krótki o szerokich piórach, noszony w poziomie lub ciut wzniesiony. Nogi średniej długości, gładkie lub lekko opierzone, rozstawione niezbyt szeroko. Upierzenie mocne, przylegające, partia odbytu puszysta.
Garłacze amsterdamskie występują w wielu różnych kolorach i wariantach - jednokolorowe (białe, czarne, czerwone, żółte, niebiesko-siwe, niebieskie z czarnymi pasami), płowe (żółte, czerwone, niebieskie), z sercem (czarne, czerwone, żółte, niebieskie z pasami) oraz tygrysowate (czarne, czerwone i żółte).
Offline