Opis forum

Ten średnio duży gołąb należy do grupy garłaczy. Charakteryzuje go niemal wyprostowana postawa (nachylenie tułowia względem podłoża wynosi około 45 stopni) i gruszkowate podgardle. Jest najbardziej znanym i najczęściej hodowanym stawakiem (inne to na przykład stawak niemiecki, Steigerkröpfer, garłacz górnośląski koroniasty). Cała grupa stawaków jest mało zróżnicowana pod względem wyglądu zewnętrznego, cechuje ją tez podobny sposób latania. Gołębie wzlatują na pewną wysokość, unoszą skrzydła pionowo do góry i nie poruszając nimi swobodnie opadają kilka metrów w dół. Następnie ponownie wzbijają się do góry i powtarzają całą sekwencję ruchów. Ten akrobatyczny lot jest typowy wyłącznie dla stawaków.

Stawak czeski powinien być gołębiem średniej wielkości (ok. 40 cm długości ciała), o niezbyt dużej, szerokiej głowie ze stromym czołem. Ciemię powinno być lekko spłaszczone, a kark zaokrąglony. Jego oczy powinny mieć barwę perłową, jedynie białe osobniki mają oczy czarne. Brew jest szeroka, gładka i czerwona. Dziób szeroki w koronie, niezbyt długi, zawsze jasny z małymi woskówkami. Szyja tego gołębia powinna być długa, prawidłowo wykrojona, w kształcie gruszki. Pierś niezbyt szeroka, plecy opierzone i opadające ku tyłowi, skrzydła i ogon krótkie (skrzydła krótsze o około 2 cm od ogona). Nogi średniej długości, nieopierzone.

Stawaki czeskie hoduje się w wielu odmianach barwnych. Najczęściej spotykana jest odmiana siodłata, inne to np. jednobarwne białe, czarne, czerwone i żółte, różne odmiany z pasami i bez (np. płowe lub srebrne), tygrysie, łyse, z czółkiem i białolote (te ostatnie posiadają 5-7, ewentualnie 3-8 białych lotek). Gołębie łyse i z czółkiem mają na czole plamę długości 7-10 mm i szerokości 5-7 mm.